17. Bóg stwarza kamień, którego nie może podnieść i podnosi

Jerzy Karma

JJW111001004

````Bóg stwarza kamień, którego nie może podnieść i podnosi go

````Prawdziwy mędrzec sprawia wrażenie nie wiedzącego, gdyż ciągle jest niepewny swojej wiedzy i ciągle szuka, ciągle poznaje. Ciągle bada swoją wiedzę i siebie! Głupcy zaś przybierają miny wiedzących.
````Byty pozamaterialne nie są wcale takie trudne do przyjęcia przez umysł ludzki. Przecież wielu ludzi może je różnie wyobrażać, a świat – zapewniam – dużo przekracza wszelkie ludzkie wyobrażenia!
````A skoro świat przekracza nasze wyobrażenia, to cóż mówić o ludzkich wyobrażeniach o Bogu.
````Dlatego trudno wyobrażać sobie Boga zgodnie z prawdą. W prostych wzorach wyobrażeniowych jest to łatwe, ale gdy wgłębimy się w nie wszystkie, spotykamy trudności.
````Trudna do takiego wyobrażenia i zrozumienia jest koncepcja wszechmocnego Boga, tak paradoksalna dla umysłu ludzkiego. Jednak człowiek w swej intuicji tak właśnie Boga postrzega.
````Kto postrzeganie świata zaczyna opierać głównie na umyśle /nie na inteligencji/, wówczas dostrzega, iż zrozumienie tej koncepcji jest dla umysłu niemożliwe. Można być dzieckiem i już zadać pytanie: Czy Bóg może stworzyć taki kamień, którego by sam nie podniósł?
````Oto radość dla logiki – uciecha z własnej niewiedzy.
````Jeśli ktoś chce swoje poznawanie świata i Boga opierać na logice opartej na ograniczonych informacjach o świecie i Bogu, to wówczas będzie tkwił w błędnych koncepcjach. Umysł ze swoją przyczynowo-skutkową naturą nie może dać takiej odpowiedzi na to pytanie, która by wyjaśniła wszechmoc Boga. Zaś każda odpowiedź, którą może dać, jest zaprzeczeniem owej wszechmocy Boga.
````Dlaczego tak się dzieje?
````Wszechmoc nie może mieć miejsca w świecie przyczynowo-skutkowym, jako jego składowa /część/, gdyż jest on ograniczony z natury. Wszechmoc zaś to nieograniczoność. Jak może w ograniczoności być nieograniczoność? Ale uwaga! Sama nieograniczoność może być wszędzie – także w ograniczoności.(1) I znowu dla umysłu będzie to sprzeczność. Zatem użyjmy inteligencji.

````Przez naturę ograniczonego, czyli dla ograniczonego, w ograniczonym nie ma nieograniczonego:

````(do Nieograniczonego nie należy Ograniczone wg doświadczenia Ograniczonego)

(Podobnie dla ateistów nie ma Boga. Zaś wierzący w Boga są tymi, którzy sięgają dalej i mogą dzięki temu czasem zetknąć się z tym, co nazywa się cudem w ograniczoności.)

Zaś dla nieograniczonego w ograniczonym jest nieograniczone:

(do Nieograniczonego należy Ograniczone wg stanu Nieograniczonego)

````Człowiek, jako ograniczony, nie może spostrzec we własnym ograniczeniu Boga jako całości.
````Bóg jednak w swoim nieograniczeniu postrzega siebie wszędzie (bo uświadcza swojej całości) – ale jest czymś więcej, niż nieograniczonością i wszechmocą, tak jak jest czymś więcej niż ograniczonością. W tym miejscu można Go nazwać Absolutem. Można też przyjąć, że Ów Absolut, to „Ktoś” więcej niż Bóg,
````Każde „dla” jest odniesieniem i „pachnie” subiektywizmem. (Wszyscy znani bogowie i Bogowie w dziejach ludzkich religii byli subiektywni!) Dlatego ani ograniczone, ani nieograniczone, nie jest ... Absolutem.
````Absolut postrzega jedno i drugie /tak jak ta praca/ i jest w każdym z nich. Można tu powiedzieć, iż Absolut nie jest ani skończony, ani nieskończony. Jak zresztą mógłby być przeciwieństwem czegokolwiek?
````W Absolucie nie może być żadnego „tak” ... gdyż będzie przeciwieństwem „nie”, oraz żadnego „nie”... gdyż będzie przeciwieństwem „tak”. Istnieje w Nim jednocześnie „tak” i „nie” – albo oboje nie istnieją. Można to wyrazić tak:
````1/ Ograniczone nie posiada Nieograniczoności i Nieograniczone posiada Ograniczoność – choć nią nie jest i nie ma ograniczenia, a posiada Ją niczym właściciel przedmiot. Wszystko zależy więc od właściwego odczytania znaczeń wyrazów – wówczas zmienia się odczyt logiki.
````2/ Małe nie ma Wielkiego i Wielkie jest w małym – ale je przekracza, bo „jest” nie musi oznaczać, że „nie wykracza” poza to, w czym jest.
````Oba punkty wyraża zapis:

````Poddany nie włada królem i król włada poddanym. Owe „i” wynika z funkcji króla i poddanego.
````Podobnie ograniczone nie ma nieograniczonego i nieograniczone jest w ograniczonym.
````Dlatego mówi się, iż wszystko nie jest Bogiem i Bóg jest wszystkim.
````Można też powiedzieć, że wszystko jest Bogiem i Bóg nie jest wszystkim.
````Te zależności przedstawię na kwadracie, w którym jedna przekątna symbolizuje nieograniczoność /lub Boga/, a druga ograniczoność.

```` Strzałki w prawo i w dół oznaczają „należy”, a w lewo i w górę „nie należy”.

```` Oczywiście jest to rzut ducha dla umysłu i umysł może tu „ujrzeć” typowe dla siebie dualności:

```` Dualności te na pewno przybliżają zrozumienie Prawdy, lecz jednocześnie wprowadzają podział do tego zrozumienia. Kwadrat sugeruje umysłowi istnienie biegunowości /odwrotności, przeciwieństwa/, ale i pozwala spostrzec, iż pozornie przeciwne sobie kierunki są także tym samym kierunkiem.
```` Wydają się być przeciwne, gdy patrzymy na nie poza całością, jako na fragmenty, lecz już na obwodzie stają się tym samym kierunkiem.
```` Dzięki przekątnym widzimy, że biegun O- i biegun O+ ciągle pozostają częścią tej samej przekątnej O- O+, którą można nazwać przekątną O.
```` Odczytanie czegokolwiek na powyższym kwadracie staje się tylko kwestią umowną, opartą na którejś części kwadratu.
```` Uwzględniając wszystkie części kwadratu możemy powiedzieć o nim wszystko i wszystko to będzie prawdą, choć poszczególne omówienia będę sobie logicznie sprzeczne. Jest to dowodem na to, iż logiczna sprzeczność nie zawsze musi sugerować fałsz.
```` Jeśli nasz obieg „prądu” po obwodzie kwadratu wyobrazimy jako obieg „prądu” po obwodzie koła, to w tym kole znikną: przekątne; bieguny; wszelkie „należy” i „nie należy”. Można również stwierdzić, że pojawi się:
```` l/ nieskończona ilość przekątnych i każda z nich będzie symbolizować jednocześnie Ograniczone i Nieograniczone
```` 2/ nieskończona ilość biegunów i każdy będzie posiadał wszystkie cechy
```` 3/ wszędzie na obwodzie „należy” i „nie należy”, bo jedno będzie równocześnie drugim.
````
```` Na kole tym, widzimy jak brak przekątnych jest jednocześnie nieskończoną ich ilością, tak samo jest z biegunami, a jeszcze ciekawiej z „należy” i „nie należy”, gdyż
````

, a przy tym nie tylko nie ma różnicy między nimi, ale nie ma też różnicy pomiędzy ich „są”/bytem/, a „nie ma ich”.
```` Czy w ten sposób otrzymaliśmy model Boga? Jeśli ktoś chce, to niech tak myśli. Nie jest to jednak model Absolutu.
```` Oto na obwodzie naszego koła mamy... jednokierunkowy ruch, mimo że ruch ten nie ma swoich przeciwności, to jednak jest subiektywny.
```` Zamieńmy, więc nasze koło na kulę. Na kuli uzyskujemy nieskończona ilość obwodów, a na każdym z nich może być nieskończona ilość kierunków dla ruchu – gdzie każdy ruch jest ... bezkierunkowy i jednocześnie o nieskończonej możliwości kierunków. Dodatkowo ten ruch tam jest i go nie ma.
```` Oczywiście nawet na kuli można umieścić tylko dwa określone bieguny. Wystarczy narysować na niej tylko jedną średnicę, która będzie jej jedyną określoną /narysowaną/ przekątną. Taka „nasza” kula będzie miała dwa bieguny.
```` Będzie to kula naszego subiektywnego dzieła i odbioru. Tak jak Ziemia. Można to też uczynić z kołem. Z kołem można także uczynić coś innego.
```` Jeśli „należy” równało się „nie należy”, to równie dobrze ruch „prawostronny” może równać się ruchowi „lewostronnemu”. I jak pamiętamy, tak było ze wszystkimi ruchami po kuli, a jeśli na niej „każdy ruch jest ... bezkierunkowy i jednocześnie o nieskończonej możliwości, kierunków”, to przecież dotyczy to „każdego” takiego ruchu. Nasz ruch po kole jest przecież jednym z tych ruchów po kuli, a więc tak jak on posiada cechy modelu Absolutu.
```` Oczywiście kula przekracza okrąg możliwościami.
```` Ciekawostką jest to, że ruch po obwodzie kwadratu ma te same prawa, jeśli chodzi o jednoczesną „lewo-kierunkowość” i „prawo-kierunkowość”.
```` Widzieliśmy jednak, że w kwadracie zachodzą inne ograniczenia, ale... kwadrat zawiera się w kole... a koło w kwadracie. Także sześcian zawiera się w kuli, a kula w sześcianie.
```` Jednak koło nie zawiera kuli, ani kwadrat sześcianu. Dwuwymiarowe nie mieści trzech wymiarów.
```` Nie mieści w ograniczeniu! Mieści w nieograniczeniu; bo jeśli nieskończona prosta mająca jeden wymiar nieskończoności w swoim zakrzywieniu tą nieskończonością tworzy drugi wymiar, to tak samo ów drugi wymiar w swojej nieskończoności tworzy trzeci wymiar (i zawiera w sobie).
```` Widzimy jak Prawda leży poza umysłem i intelektem. Dlatego umysł może się jedynie do niej zbliżać, ale nigdy jej nie osiągnie. Tylko owa głębia człowieka, zawsze niedualna, gdy umysł wypadnie poza własną krawędź, ujrzy siebie i Prawdę... Mówią: „oczyszczoną”, „przebudzoną”, „wyzwoloną”, „zbawioną”... Ale ona nigdy nie była ani brudna, ani uśpiona – zawsze pozostaje zbawiona i wyzwolona. (Też niezbawiona, bo nigdy nie było potrzeby aby była zbawioną; też niewyzwolona, bo kto i z czego miałby ją wyzwalać!) Ciągle niedualna, pozaprzyczynowa i zawsze będąca sobą. Taką pozostaje w człowieku i jest tym, co w nim jest nieśmiertelne i co jest Prawdą. Człowiek jednak uważa się za ciało lub umysł, albo za coś tam jeszcze. W ten sposób bazuje na dualnych narzędziach i chce nimi osiągnąć niedualność. Tymczasem to porzucenie dualności zwane wyrzeczeniem(2) prowadzi do niedualności – do Prawdy w człowieku i w świecie.

```` Odpowiedzi na pytanie – Czy Bóg może stworzyć taki kamień, którego by sam nie podniósł? – Nie da się opisać na naszym kwadracie, gdyż kwadrat ten składa się z ograniczonego i z nieograniczonego. Pytanie zawiera w sobie dwie możliwości i każda z nich zawiera dialektyczną niemożliwość sugerującą nieistnienie wszechmocy:
```` 1/ stworzenie kamienia nie do podniesienia i nie podniesienie go
```` 2/ podniesienie kamienia i stworzenie kamienia do podniesienia, a więc nie nieskończenie ciężkiego.
```` Opierając się na ograniczeniu, dualności i logice, nie będziemy w stanie obronić możliwości istnienia wszechmocy. Musimy wyjść poza ograniczoność i dualność. W naszym nieograniczeniu będziemy mieli kamień nie do podniesienia i podniesiony. Jest to tylko możliwe w nieograniczonym, a więc właśnie w Bogu Wszechmocnym.
```` Ale ... niepodniesienie i podniesienie jako jednoczesność jest także dualnością, lecz dualnością zjednoczoną w działaniu, a przeciwstawną w logice. Podobnie jak ciągłość i nieciągłość przyrody, materii, światła, przestrzeni, czasu, ruchu; jak korpuskularność i falowość elektronów, czy innych cząstek elementarnych; jak życie i śmierć bytu. Słowa bowiem i rozróżnienie tych zjawisk powodują, że postrzegamy dwoistą naturę. Z drugiej strony „ciągłość i nieciągłość są bez siebie wzajemnie nie do pomyślenia, są one wzajemnie ze sobą związane” („Krótki słownik filozoficzny”) i w tym przejawia się ich jedność.
```` Jedność więc, czy dwoistość? I to, i to. A zatem znów dwoistość! Ale też i jedność! Tak jak dwie jedynki, to jedynie jedynki, mimo że dwie.
```` Jeśli „niepodniesienie” przedstawimy jako dolną płaszczyznę paska, a „podniesienie” jako górną, to będziemy mieli dwie ograniczone płaszczyzny i aby przejść z jednej na drugą, trzeba przejść przez „krawędź umysłu” i z którejś zrezygnować.
````

```` Wystarczy jednak zrezygnować z „krawędzi umysłu”, czyli z ograniczoności, przez sklejenie. Jeśli naszym paskiem jest pasek papieru sklejamy obie krawędzie, rezygnując z dualności przez takie sklejenie, że smarujemy klejem część A1 oraz część A2 i przykładamy posmarowanymi stronami do siebie w taki sposób, iż stykamy powierzchnię A1 z powierzchnią A2. /Nie chodzi o to, by otrzymać koło o zewnętrznej powierzchni A i wewnętrznej B./
```` Otrzymamy niedualną płaszczyznę w której wierzch jest spodem i gdzie nasze „podniesienie kamienia” jest jednocześnie „niepodniesieniem”.
```` Dla wielu ludzi wierzch logicznie nie może być spodem, tu jednak jest. Ten przykład wskazuje na zawodność logicznego myślenia i na nieograniczone możliwości istniejące poza logiką /oraz poza prawem przyczynowo – skutkowym/.
```` Wszechmoc, istnieje i jest transmożliwością. To pozaprzyczynowość. To nieograniczoność. To – jak ktoś chce – Bóg. Oby nas nazwy nie zwiodły.
```` Ludzki umysł postrzega świat we fragmentach i dzieli go na fragmenty. Swoją logiczność opiera na tych fragmentach. Stąd i owa logiczność oparta na postrzeganych fragmentach całości jest jedynie fragmentem tego, co istnieje do poznania.
```` Nawet marksistowski materializm filozoficzny wierzył i głosił: „nieskończoną różnorodność”, „niewyczerpane bogactwo i wielorakość” świata. /”Krótki słownik filozoficzny”, str.262/ Ale sam jakby temu przecząc mówił o istnieniu jedynie materii i odrzucał istnienie bytów choćby duchowych. Odrzucał nie mogąc udowodnić zasadności tego odrzucenia. Była to więc bardziej wiara w istnienie jedynie materii. Mimo tego wiara ta była przedstawiana jako nauka.
```` Dzisiaj, odrzucanie bytów duchowych – niematerialnych – jest śmiesznością, gdyż wiadome jest istnienie energii i informacji w najróżniejszych ich postaciach, które leżą ciągle poza sferą poznania zmysłowego człowieka.

_________________________________
````(1): Bóg z natury jest istotą nieograniczoną. Dlatego nie możemy Go spotkać w tym świecie, tak jak spotykamy składowe tego świata. W tym sensie dla nas On nie istnieje, gdyż nie jest częścią tego świata. Jednak On sam będąc wszędzie przenika też nasz ograniczony świat. Człowiek jako cząstka świata może mieć kontakt z jakąś cząstką Boga – lecz Bóg wtedy jest CAŁY, jak zawsze. I choć Bóg nie jest częścią świata, bo jest niezależny od świata, to jednak bez Niego i bez Jego części żaden świat nie zaistnieje. Zrozumie to każdy, kto pozna i zrozumie choć jedną Jego część.
```` (2): Wyrzekasz się spraw dotyczących umysłu i ciała.