Prawdziwa duchowość

Jerzy Karma · Wysłany: Nie 19:58, 20 Mar 2011 Temat postu: Prawdziwa duchowość

JJW111000705

Prawdziwa duchowość

Pilnuj, by Twoje słowa o doskonałym działaniu, np. dobre nauki z Pism Świętych, nie były jedynie przykrywką dla tego - jaki jesteś wobec drugiego człowieka, gdy w samym życiu realizujesz się jako ktoś inny - niż owe nauki.

Szukasz Światła i zajmujesz się Nim - to dobrze.
Jednak czas byś zbadał samego siebie. Byś rozpoznał każdą ciemność - którą posiadasz.
Czy masz ciemność gniewu?
Czy masz ciemność krzywdzenia?
Czy masz ciemność zwodzenia dla swojej korzyści?
Czy masz ciemność zadowolenia z tego, że kogoś zwiodłeś?
Czy masz ciemność dumy? Ciemność własnej ważności.
Czy masz ciemność przekonania, że właściwie myślisz?

Każdy - kto jest tak zadufany w samym sobie, że gardzi pokorą - tkwi w ciemności.

Mniemasz, że kroczysz drogą duchowości, albo że gorliwie wyznajesz religię?
To jesteś w ciemności, bo najpierw powinieneś stać się dobrym człowiekiem.
Bez tego dla Ciebie duchowość i religie są tylko ciemnością.

Bo czym powinieneś się zająć najpierw na drodze swojej doskonałości?
Czy piciem wody życia, czy mówieniem o niej?
Nawet przekonanie o potrzebie bycia dobrym samo nie wystarczy.
Wiedz bowiem, że życie opiera się na doskonałości.
Bez niej życie zanika.
Doskonałość bowiem jest życiem.
Jej zanik, to zanikanie życia.

Czy potrafisz dostrzec, co w Tobie jest do obmycia?
Abyś wiedział z czego się masz oczyścić, gdzie przywrócić doskonałość.

Nie jest to łatwe zadanie.
Bowiem im dłużej człowiek w czymś trwa, tym bardziej zżywa się z tym, akceptuje to, i nie dostrzega już w sobie tej nieczystości.
Dlatego należy przeglądać się w lustrze miłości - jeśli ono jest w Tobie czyste, jeśli masz miłość...
Nie tak, że Ty w sobie ją masz - bo wówczas masz ją tylko dla siebie, ale powinieneś miłość czuć w związku z człowiekiem, czuć ją dzięki temu, że on jest.
Czuć miłość poprzez drugiego człowieka.

Wielu dziś mówi o miłości, lecz w rzeczywistości wchodzą w stan samozadowolenia, który ich czyni w jakiś sposób spełnionymi - lecz jest to fałszywe spełnienie i pryśnie jak bańka mydlana, a ich natura szybko się obnaży.
Tak naprawdę oni nie mają pojęcia o miłości.

Należy też używać mądrości, korzystając z nauk Pism i badając je pod kątem doskonałości - i z pomocą mądrości niczym przez lupę oglądać samego siebie, i z jej pomocą pracować - aby usunąć co jest niedoskonałe.
Stale badać, oglądać siebie, i obmywać się - jeśli Twoje lustro miłości staje się choćby przymglone.

W taki sposób osiąga się prawdziwy wewnętrzny pokój.

Dziękuję za otrzymanie lustra miłości.
I za to, że ma je każdy - choć każdy w różnym stanie.
Lecz stan lustra mówi o jego stanie.
Mówi mi o moim.
Tobie o Twoim.
I zmienia się - gdy my się zmieniamy.
Odbija nas.
Nasze mgły, nasze nieczystości, nasze grzechy, nasz upór względem tego jak siebie postrzegamy.
O reszcie więcej wiesz Ty.

Niech Twoje lustro stanie się czyste.
Ale musisz pracować nad jego oczyszczaniem.
Tak jak i ja muszę.
Jak musi każdy kto jest na ziemi.
Każdy - kto chce żyć.