Jerzy Karma
Referent
Dołączył: 20 Kwi 2008
Posty: 1090
Przeczytał: 3 tematy
Pomógł: 2 razy
Ostrzeżeń: 0/5
Płeć: Mężczyzna
|
 Wysłany: Pon 21:16, 21 Wrz 2009 Temat postu: Prawda o upadku |
|
|
Stworzył Bóg człowieka na ziemi i dał mu na niej wolę czynienia, panowania i wybierania. I wszystko, co jest na ziemi poddał jego woli.
Wolę tę, czyli wolną wolę, Bóg przeznaczył wszystkim ludziom i dlatego zakazał odbierania jej. Rzekł zatem, aby nie osądzali innych, ani sami siebie, skoro kierują się tym, co On Bóg w nich zasadził jako bardzo dobre pragnienia i potrzeby. Stwarzając wszystko ku temu, by ludzie się radowali życiem. Rzekł więc, aby człowiek sam nie tworzył własnych pojęć zła, czy dobra. By nimi nie zepsuł własnego życia. I aby w oparciu o swoje stworzone pojęcia nie osądzał innych, ani siebie, oraz nie narzucał swojej woli innym.
Istniał jednak anioł, stworzony wcześniej, który nie pojmował Boga. Mniemał, bowiem że Bóg mając władzę nad wszystkim, narzuca wszystkiemu swoją wolę i rządzi wszystkim wg niej. Zaczął, zatem narzucać swoją wolę innym aniołom. One zaś poddawszy się jemu, uległy mu. Ci zaś z aniołów, którzy miłowali Boga pojmowali Jego naturę i dar wolności jaką obdarowywał wszystkich. Wiedzieli ci aniołowie, iż Bóg Prawdziwy jest miłujący, a nie rządzący.
Anioł błądzący zaś przybył do ludzi i przekonał ich do osądzania wszystkiego.
Ludzie naturalnie pragnęli być nadzy, jednak dokonali oceny w oparciu o porównanie, i zakryli swą nagość.
Innymi słowy zakryli swą własną naturę.
Jeszcze inaczej: Włożyli pierwsze maski inaugurujące początki sztucznego życia społecznego, w którym nastąpiła utrata wolnej woli.
Upadły anioł obiecał im, że będą jak Bóg, gdyż mniemał, że boskość polega na rządzeniu, czyli na pozbawianiu innych wolnej woli. Oni zaś uwierzyli. Błędnie sądząc, że sięgnięcie po sądzenie otworzy przed nimi prawo decydowania o wszystkim. O woli innych jak i o własnym życiu.
Tymczasem początek osądzania oddalił ich od tego, co działało w nich jako pochodzące od Boga. Owo oddalenie jest owym grzechem pierworodnym. Przekazywanym jako ludzka cywilizacja osądu i narzucania woli społecznej.
W ten sposób zaistniały systemy ludzkie, które sprowadził na ziemię ów anioł wraz ze swoimi sługami. Dlatego został nazwany władcą tego świata, gdyż świat ten poddając się systemom poddał się temu upadłemu aniołowi pragnącemu władzy nad innymi.
Wielu nawet błędnie przyjęło, idąc za nauką tego anioła, że Bóg ma naturę władcy i despoty, który chce rządzić światem. I tak nawet Boga przedstawiano w niektórych religiach.
Dlatego wcielił się Bóg przyjmując postać człowieka. Schodząc na ziemię niczym błyskawica, której początkiem był Ojciec, a końcem Syn. W postaci Syna okazał Bóg swoją prawdziwą naturę, że jest MIŁOŚCIĄ, a nie tyranem. Także to, że ludziom dana była wolna wola, a nie niewolnictwo czy zależność od innych.
Dlatego, kto wyzna w sobie tę naturę jaką ukazał Jezus, tak - że ją pokocha, i głównie pragnąć jej będzie, unikając masek - przemijających liści figowych - systemów tego świata, ten odzyska naturę jaką Bóg przeznaczył ludziom.
Człowiek pozbawiony tej natury nie jest w stanie doskonale wyrażać własnej wolnej woli, gdyż jego decyzje wypływają bardziej z systemów w jakich się począł i którym został poddany. Nie będąc zatem wolnym wyraża przede wszystkim wolę tych systemów.
Dlatego w stosunkach międzyludzkich jako ratunek i wyjście z pułapki osądzania zalecono miłość innych ludzi.
I cokolwiek będzie się czynić bez miłości będzie błądzeniem i tkwieniem w upadłym stanie.
Zaś do dziś tak jest, że ludzie osądzając innych mniemają, że są mądrzy, a owoc ten wydaje im się miły i pożądają go.
Dlatego nie mogą wyjść z pozycji grzechu pierworodnego. Przy tym myślą, iż znają dobro i zło, osądzając czują się jakby byli bogiem. W rzeczywistości zaś czują się tak, jak czuje się upadły anioł. Dlatego mają tę samą liczbę upadku, co on.
Odchodząc zaś od bożej natury, ludzie utracili harmonię a wraz z nimi harmonię utraciła cała ziemia. W ten sposób człowiek swoim czynem przeklął procesy które należały do natury i sprowadził wiele zakłóceń.
Człowiek w takim stanie nie miał prawa żyć wiecznie. Dlatego spotyka ludzi śmierć.
I dlatego, że ludzki osąd był tak błędny, iż dla istnienia ludzkości okazałby się na tyle słaby, iż ludzkość szybko zniknęłaby z ziemi /porównano go do przepasek z liści figowych/, Bóg przekazał ludziom pomocne prawa, dzięki którym ludzkość przetrwała do dziś. Dlatego napisano, że Bóg odpowiednio przyodział ludzi, aby mogli przetrwać. /1 Moj. 3:21/
Słowa Boga: "Oto człowiek stał się taki jak my: zna dobro i zło" /1 Moj. 3:22/ - oznaczają, iż człowiek zaczął dokonywać nie wyborów, jak wcześniej, lecz sądów - nazywając coś złem lub dobrem, lecz wcale nie oznaczają, iż sądy człowieka były doskonałe. Wręcz przeciwnie - stały się przekleństwem człowieka i ziemi.
Ten - kto zna prawdziwie dobro i zło - nie czyni zła, lecz czyni dobro.
Post został pochwalony 0 razy
Ostatnio zmieniony przez Jerzy Karma dnia Pon 21:30, 21 Wrz 2009, w całości zmieniany 1 raz
|
|
