Negatywna strona człowieka

Jerzy Karma

Będę tu cytował wypowiedzi w których przejawia się najbardziej negatywna strona człowieka.

Zamiar taki miałem już dawno. Jednak nie chciałem ze względu na autorów tych wypowiedzi. Niestety zbyt często spotykam się z tego typu wypowiedziami. Czy dlatego, że ich autorzy są nieświadomi tego, w co zabrnęli? Przy tym mniemając o sobie na takiej samej zasadzie jak przedszkolak mniema, że jest supermenem.

Daję te wypowiedzi zatem po to, aby inni nauczyli się wystrzegać takich postaw.

Czy podawać imiennie autorów tych wypowiedzi?
/Też ze źródłem?/
Chyba to nie jest konieczne w ogólnym celu tego wątku, a autorzy tych wypowiedzi może sami siebie w nich odnajdą?
Choć nie zdziwi mnie, gdy nie rozpoznają tu samych siebie Wink

"Albowiem nie rozeznaję się w tym, co czynię; gdyż nie to czynię, co chcę, ale czego nienawidzę, to czynię." (Rzym. 7:15, BW)

Czytając te wypowiedzi miejmy wzgląd te słowa Pawła, gdyż wskazują one na to, że tak jest u każdego z nas.
Dlatego ten temat nie jest dla krytykowania kogokolwiek, lecz ma służyć poznawaniu siebie.
Nie innych, lecz siebie - abyśmy mogli zbadać czy my sami tacy nie jesteśmy.
Jeśli zatem ktoś mi zarzuci osądzanie innych, niech przyjmie, że ja to wszystko odnoszę do siebie. Zatem osądzam tu przede wszystkim samego siebie - by badać, czy nie mam sam tego w sobie, zaś znajdując zamieniać na dobre cechy.

Jerzy Karma

Na początek dam wypowiedzi osoby majacej swoją stronę internetową na której "uczy" innych.

Osoba ta napisała:

Jerzy Karma

Tu pojawiła się wypowiedź Igmany. Przeniosłem tę wypowiedź na
http://www.boga.fora.pl/czlowiek-a-upadli-aniolowie,10/glosy-w-sprawie-tematu-negatywna-strona-czlowieka,101.html#439
W niej między innymi były takie słowa:

Jerzy Karma

"Mówił więc do tłumów, które przychodziły, aby się dać ochrzcić przez niego: Plemię żmijowe, któż wam poddał myśl, aby uciekać przed przyszłym gniewem?" (Łuk. 3:7, BW)

________________________________________

"Nazwanie złodzieja złodziejem nie jest grzechem." - A. C. Bhaktivedanta Swami Prabhupada

Dlaczego zatem przytoczyłem te wypowiedzi Jezusa?
Abyśmy nie nadużywali tego typu ocen - myśląc o takim nie nadużywaniu w stosunku do siebie. Nie cytuję po to, aby to ktoś wykorzystał przeciw innym. Prawdziwa nauka duchowa jest bowiem rzeczą osobistą. Duchowa jest wtedy, gdy mnie czyni lepszym. Gdy daję ją innym, to nie jest już moja duchowość - wtedy "naprawiam" świat zamiast siebie. Co zatem czynię?
Może to być jedna z dwóch rzeczy:
1, Zostawianie śladów.
2. Wyniosłość napędzana pouczaniem innych.

Jeśli kogoś pochopnie wyzwiemy od złodziei - nawet jeśli kradł - to przede wszystkim jest to nasza wyniosłość. Nasza skłonność do pychy przeważnie jest wtedy na pierwszym planie.
Na drugim zaś jego postępek niemoralny.
Baczmy więc, byśmy sie nie pysznili, nazywając kogoś złodziejem.
Tym bardziej jeśli nie wiemy nic ponad to, że kradł.
Nawet sądy biorą pod uwagę okoliczności łagodzące.

Nasze własne słowa będą nas sądzić.
Jeśli się czymś chełpisz - to będzie to od Ciebie wymagane.
Jeśli oskarżasz - to sprawdzony w tym też będziesz.

Nic nikomu nie pomoże udawanie dobrego - wszyscy będą sprawdzeni.
Warto zatem wypowiadać takie słowa, które będą mogły być usprawiedliwieniem. I nie chodzi tu o folgowanie, gdyż staje się ono przepaścią.

Jerzy Karma

Ktoś /z innego forum/ często podpisuje się:

Jerzy Karma

Leaozinho napisał na forum.przebudzenie:
"Większość ludzi poszukuje prawdy/Prawdy rozglądając się dookoła. Tymczasem Prawda jest kompletnie wewnętrzna w stosunku do wszystkiego - również w stosunku do Dobra, czy też Miłości."

Na co dostał tam odpowiedź:
"Pięknie słowa. Zastanawiam się jednak, czy masz oprócz czczej gadaniny jakieś poparcie dla nich."

Co dalej zostało słusznie przez Bubeusza określone jako złe emocje.

Jerzy Karma

czarnecka105

Wszystko można naprawic medytacja I oczyszczeniem

Jerzy Karma

JJW111001063

Witam serdecznie na forum.

Oczywiście rozmawiamy o naprawie siebie.
Czy rzeczywiście wszystko?
Czy naprawisz na tyle, by ciało nie potrzebowało snu?
Ale... sen jest przecież rodzajem naprawiania.
W pełni naprawiona osobowość nie zakłóca ani siebie, ani ciała - zatem spać już nie musi.
Czy jednak wówczas będzie to osobowość?
Jeśli to nasze nastawienia, oczekiwania, potrzeby itd. tworzą naszą osobowość - czy wówczas możemy zdołać uniknąć tworzenia w nas samych emocji, które zaburzają pracę naszego organizmu.

Jak postrzegasz oczyszczanie, które naprawia wszystko?
Jaka medytacja naprawia wszystko?
Ile osób medytujących poznałaś, które osiągnęły doskonałe charaktery?
Drzewa także medytują. Nawet mój stół.
Sama medytacja nie uczyni nikogo doskonałym.
Oczyści chwilowo uwagę medytującego od bałaganu umysłu, ale kiedy zdoła go przemienić?

Przemiany dokonuje tylko właściwie skierowana uwaga.
I tylko takie działanie może oczyszczać.

Każde skierowanie uwagi na to, co jest niewłaściwe obdarza człowieka tym, co niewłaściwe. W różnorodnym stopniu - zależnym od intencji.

Zaś w tym świecie wymagana jest czujność. Czujność w mądrości, ale i czujność na niedoskonałości tego świata - ta zaś sprowadza uwagę nie na to, czym chciałby się zajmować dążący do doskonałości.
A przecież cześć naszego umysłu działa mechanicznie, niczym lustro, ale to też nasz umysł.
Co lustro ma zrobić, jeśli odbija się w nim to, co nie jest czyste?

Niektóre umysły przyklejają się do tych odbić. Bo umysł to coś więcej niż lustro. Niektóre z nich nawet zaczynają kochać te odbicia, bo utożsamili się z nimi. Postrzegają je jako samych siebie.

Poznaj samego siebie człowieku - to kim naprawdę jesteś.
A kim tworzy Cię energia materialna: ta widzialna i ta niewidzialna.
Jeśli w nich się rodzisz, to jakbyś usiadł na karuzeli - to nie Twoje siły (cechy) Cię unoszą, ale siły karuzeli materii.
Czy siedząc na karuzeli sprawisz, by nie działała na Ciebie siła odśrodkowa?
Ale człowiek siedzi na wielu karuzelach jednocześnie... nie zdoła ich policzyć... nawet jeśli uda mu się zejść z dziesięciu, unoszą go jeszcze setki innych...

Ile czasu poświęcamy na pracę nad sobą?
A ile na zajmowanie się pospolitym życiem ziemskim? Które utrwala tylko w nas naszą osobowość.
Jaki czas medytacji jest wymagany, aby oczyścić nas z tego stopnia utrwalenia, a jaki by się uwolnić od utrwalanych cech?

Bez czujności na byciu doskonałym w trakcie życia codziennego, żadna medytacja nie oczyści.
Okresy tej czujności powinny być jak najdłuższe, a właściwie to powinna ona trwać stale. Wtedy taka osoba stale jest w medytacji, choć wykonuje swoje codzienne obowiązki.
Osoba taka stale będzie pozostawać w stanie spokoju i w stanie miłości.

P.s.
Któż rodząc się tu na ziemi ma tylko same dobre ułożenia gwiazd i planet w swoim horoskopie?
Nawet doskonały wcielając się tu, zmuszony jest usiąść na karuzelach, na których nie chciałby siedzieć. Jest to cena za wcielenie w tej maszynie materialnej.
W Ewangelii czytamy nawet o Jezusie:
A Jezus odrzekł: Czemu mię nazywasz dobrym? Nikt nie jest dobry, tylko jeden Bóg. Mar. 10:18 (BW)
Zaś w Ksiedze Izajasza napisane jest:
Dlatego sam Pan da wam znak: Oto panna pocznie i porodzi syna, i nazwie go imieniem Immanuel.
Mlekiem zsiadłym i miodem żywić się będzie do czasu, gdy nauczy się odrzucać złe, a wybierać dobre. Izaj. 7:14-15 (BW)

Jerzy Karma