Jerzy Karma
Referent
Dołączył: 20 Kwi 2008
Posty: 1090
Przeczytał: 3 tematy
Pomógł: 2 razy
Ostrzeżeń: 0/5
Płeć: Mężczyzna
|
 Wysłany: Śro 18:26, 16 Mar 2011 Temat postu: Możliwości |
|
|
JJW111000704
Możliwości są tym, w czym łączy się to, co dla większości ludzi wydaje się być sprzecznością i wzajemnie wykluczać.
Możliwości spajają w jedno wolną wolę i przeznaczenie.
Jest wiele takich kwestii, nad którymi niektórzy czasem się zastanawiają i o które pytają.
A z drugiej strony - mimo, że pytają - mają ugruntowane poglądy .
W ten sposób tworzą kolejne blokady na drodze własnego poznawania.
Oprócz tej, która jest pierwszą blokadą.
O tej pierwszej szaman don Juan Matus powiedział do Castanedy w taki sposób: | Cytat: | Nie masz wystarczających nadwyżek energii , by wejść w nieznane i coś z tego zrozumieć.
/"Wewnętrzny ogień" str. 60/ |
Człowiek – który chce wiedzieć – chce wiedzieć, lecz niewiele wie, i niewiele myśli, o swoich energetycznych możliwościach. Niezbędnych do poznawania tego, co dla niego jest w obszarze niepoznanym.
Wychodzi z błędnego założenia, że ma wystarczającą energię ku temu.
Jednak jej nie ma i to jest jego pierwsza blokada.
Nikt i nic nie ponosi za to winy.
Sprawa ta, bowiem mieści się w prawie wolności.
Bowiem człowiek może sięgnąć po potrzebną ku temu energię.
Jednak zamiast sięgać po nią, on traci nawet tę, którą otrzymał i otrzymuje jakby z aktu łaski. I nie sięga po tę, która też z aktu łaski jest mu podawana prawie na tacy.
Z pewnością dużą część winy za to ponosi umysł człowieka. On bowiem koniecznie pragnie coś posiadać.
Dlatego chwyta dość szybko cokolwiek z czego uda mu się wytworzyć jakiś mentalny zbiór i w ten sposób tworzy sobie poglądy, na których utrzymanie zużywa dużo energii.
Poglądy same w sobie stają się filtrem w odkrywaniu świata .
Poglądy są, zatem blokadą działającą na kilka sposobów.
One same w sobie zajmując miejsce możliwości pozbawiają ich człowieka – mimo, że te naturalnie leżą w zasięgu.
Inny sposób, w jaki poglądy zamykają człowieka na świat, jest to, że one same tworzą już jego świat – są jego klatką.
Na utrzymanie której poświęca całą swoją energię.
Swoje możliwości sam ogranicza do obszaru owej klatki.
Czy można powiedzieć, że w tym procesie nie ma udziału jego wola?
Przecież człowiek sam tego się trzyma i o to walczy.
Czy można powiedzieć, że ów proces wytyczyło mu jakieś przeznaczenie? Przeznaczenie jakiegoś obszaru.
Jeśli konsekwencje są przeznaczeniem, to tak.
Opis zależy od perspektywy, w jakiej patrzy opisujący.
Energię człowiek zużywa na tak wiele zajęć Nawet na to, by pragnąć zająć się czymś. W zasadzie na drodze rozwoju jest to właściwe, lecz jeśli zaczyna powtarzać takie zajęcia – które nie tylko go nie rozwijają, ale jeszcze zużywają jego energię – to wówczas nie jest to dla niego opłacalne, poza „traceniem czasu”.
Co zatem zrobić z poglądami?
Są nimi przecież poglądy innych, ich myśli, przekonania, czy nawet nasze przekonania, czy myśli.
Wystarczy nie traktować ich jako celu, czy sensu swojego życia.
I używać ich jako pojazdów.
Np. przekonanie o czynieniu dobra.
Nie czyń dobra, by myśleć, że oto Ty je czynisz.
Czyń je, bo jest Twoim pojazdem, nawet jeśli nie widzisz jeszcze – gdzie Cię wiezie.
Niektórych to może zdziwi, lecz i Jezus mówił: „Ale ty, gdy dajesz jałmużnę, niechaj nie wie lewica twoja, co czyni prawica twoja.” (Mat. 6:3, BW)
Tu nie tylko chodziło o skromność, lecz o ów CEL – którym nie jest jeszcze to, co postrzegasz jak dobry uczynek.
Jezus dalej mówi: „Aby twoja jałmużna była ukryta, a Ojciec twój, który widzi w ukryciu, odpłaci tobie.” (Mat. 6:4)
Dlaczego Jezus tak duży akcent kładł na to, aby człowiek uczyniwszy coś dobrego, nie zajmował się tym w swoim sercu, ani w swoim umyśle?
Nawiązuje do tego dopiero w 22-im wersecie:
„Światłem ciała jest oko. Jeśli tedy oko twoje jest zdrowe, całe ciało twoje jasne będzie.” (Mat. 6)
Niektórzy myślą, że chodziło tu o oko, albo o ciało, czy też o skromność. Tu jednak chodzi o światło człowieka!
To światło – które jest istotne także po śmierci ciała.
Jest to wyjaśnione w wersecie 23, oraz wcześniej w wersetach 18 -20.
Dłuższe zatrzymywanie się na poglądach jest jak zatrzymywanie się na dobrym uczynku, gdy rozpamiętuje go ktoś… a rozpamiętując go zużywa owe światło, jakie nim zyskał. Zużywa je i traci je. Traci zanim okrzepło.
Tak samo jest z myślami, przekonaniami. Gdy są umacniane jako myśli, czy jako uczucia, stają się zupełnie czymś innym.
Gdy jednak wszystko to jest jak pojazdy, wówczas osoba wzrasta w świetle. Ma bowiem paliwo, którego nie zużyło na utrzymywanie np. w umyśle poglądów. Jest to jednak paliwo nie dostrzegane obecnie przez ludzi.
W czasach Jezusa paliwem w tym świecie, jaki widzą, była oliwa.
Dlatego rzekł pewnego razu:
„Wtedy podobne będzie Królestwo Niebios do dziesięciu panien, które, wziąwszy lampy swoje, wyszły na spotkanie oblubieńca.
A pięć z nich było głupich, pięć zaś mądrych.
Głupie bowiem zabrały lampy, ale nie zabrały z sobą oliwy.”
(Mat. 25:1-3, BW)
Podobnie dziś ludzie przywiązują większą wagę do tego, co jest jedynie oprawą. Samą w sobie będącą bez znaczenia. Taką oprawą są też ludzkie poglądy.
Oprawy bywają przydatne, lecz same w sobie nie mają żadnej wartości.
Post został pochwalony 0 razy
Ostatnio zmieniony przez Jerzy Karma dnia Śro 23:12, 16 Mar 2011, w całości zmieniany 1 raz
|
|
